Recaizade Mahmud Ekrem

Recaizade Mahmud Ekrem (1 Mart 1847, İstanbul - 31 Ocak 1914, İstanbul), Tanzimat dönemi Türk edebiyatının önde gelen şair, yazar ve eleştirmenlerindendir. Babası, şair ve hattat Mehmed Şakir Recai Efendi'dir. Küçük yaşta babasından Arapça ve Farsça öğrenen Ekrem, Mekteb-i İrfan'ı bitirdikten sonra Harbiye İdadisi'ne devam etti; ancak sağlık sorunları nedeniyle eğitimini yarıda bıraktı. 1862'de Hariciye Mektubi Kalemi'nde çalışmaya başladı ve burada Namık Kemal gibi dönemin önemli isimleriyle tanıştı. Edebiyat-ı Cedide topluluğunun oluşumunda etkili olan Ekrem, "Nağme-i Seher", "Yadigar-ı Şebab" ve "Zemzeme" gibi şiir kitaplarıyla tanınır. Ayrıca, "Araba Sevdası" adlı romanı, Türk edebiyatının ilk realist roman örneklerinden biridir. Galatasaray Sultanisi ve Mekteb-i Mülkiye'de edebiyat öğretmenliği yaparak birçok öğrencinin yetişmesinde rol oynamıştır.